…Իսկ այժմ, ուզում եմ և քե՛զ ապտակել, արածո՛ղ նախիր։ Մի հսկա, կրակ հանող ապտակով ուզում եմ խարան դնել քո՝ գետնին քսվող դեմքի վրա։ Ուզում եմ, որ այդ ապտակը ջարդի՛ կամ փոխի՛ քո ստորաքարշ դեմքը, որ այլևս կարմրել չգիտե, արածո՛ղ նախիր։ Ուզում եմ շանթ լինել և քո սիրտը բովել, այդ ցեխի կույտ դարձրած սիրտը, որ միայն […]
Մեր մեծերը
Սեպտեմբեր 5, 2023թ. 02:12
Կարդում եմ արդի հայ արձակի դասականի` Լևոն Ջավախյանի` <<Աթոռի վրայի մարդը>> նոր գործը։ Կարդում եմ, ու անսովոր մի վարանք ապրում։ Սովորաբար նվաստս արագ եմ կողմնորոշվում գրական երկի ժանրաձևը բնորոշելիս։ Առիթ ունեցել եմ այս սիրելի գրողի ստեղծագործությունը համառոտ բնութագրելու. ես այն համարում եմ մեր ժամանակի ճշմարիտ տարեգրություն, իսկ իրեն` տարեգիր։ Հիմա էլ նույն կարծիքին եմ։ Այս […]
Օգոստոս 21, 2023թ. 22:35
Այս պատմությունը ինձ պատմել է Ղամիշլիում ապրող մի տարեց սասունցի 1990 թվականին։ Ասում են սասունցիները արցախցիների պես պինդ ու երկարակյաց են, քանի որ ՀԻՇՂՈւԹՅՈւՆ ունեն:
Փետրվար 24, 2015թ. 13:04
Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը հոգևորական, աստվածաբան, բանաստեղծ, փիլիսոփա Գրիգոր Նարեկացուն հռչակել է «Եկեղեցու ուսուցիչ», հայտնում է La Stampa թերթը: «Եկեղեցու ուսուցիչ» տիտղոսը շնորհվում է Հռոմի պապի կողմից միջնադարից ի վեր աստվածաբաններին՝ եկեղեցուն առանձնահատուկ ծառայություններ մատուցելու կամ սրբության համար: Օրինակ, 1295 թ. եկեղեցու դոկտորներ են ճանաչվել Գրիգորիս Առաջին Մեծը, Ամբրոսիոս Մեդիոլանացին: Հռոմի պապը Վատիկանի Սրբերի միաբանության ղեկավար, […]
Փետրվար 23, 2015թ. 00:36
ՙԱվելի քան 50 տարիների գրական գործունեության ընթացքում միշտ համոզված եմ եղել, որ արձակագիրը ներշնչանքին պիտի չսպասի, ամեն օր գրասեղանի առջև նստի ու տքնի, սակայն այդպես էլ բեղուն գրող չեմ դարձել: Դրա փոխարեն՝ չեմ կարծում, որ այնպիսի գործ եմ գրել, որի համար ամաչեմ: Հրատարակել եմ քսան գիրք, թարգմանվել եմ աշխարհի տասնմեկ լեզուներով: Տասներկու թատերգության հեղինակ եմ, […]
Փետրվար 22, 2015թ. 23:50
Արտո (Հարություն) Չաքմաքչյան` քանդակագործ, նկարիչ, արվեստագետ, պարզապես հայ մարդ, ով ապրելով ու ստեղծագործելով Կանադայում` շարունակում է արմատներով ամուր կապված մնալ իր հողին ու ստեղծագործությունների մեջ հավատարմորեն իր ժողովրդից ու բնօրրանից վերցրած սնունդի կնիքն է թողնում` մարդկայինի սահմանները միաձուլելով հայրենի եզերքի կարոտին:
Փետրվար 22, 2015թ. 16:43
Նրա ապրած կյանքը մեծագույն սխրանք էր: Մեծ գիտնականի կյանքում թերևս չի եղել այնպիսի շրջան, որ հիշարժան ու խռովահույզ դեպքերով համեմված չլիներ: Շատ դառնություններ է տեսել իր կյանքում հայ գիտնականը, մեծ նեղություններ կրել, սակայն միշտ իր համառ աշխատանքի և բարի սրտի շնորհիվ կարողացել է արժանապատվորեն դուրս գալ բոլոր այդ փորձություններից: Թեև կրած յուրաքանչյուր դառնությունը չի պակասեցրել […]
Փետրվար 9, 2015թ. 23:08
Ես ուշ հասկացա՝ ինչ եմ անելու: Երևի ճակատագիրն էր հատուկ այդպես թողել: Արձակագիր դառնալու համար պետք է շատ շփվեի կյանքի հետ, փորձություններով անցնեի, արկածներ ունենայի… Երևանի գյուղատնտեսական ինստիտուտն ավարտելուց հետո անտառատնտեսությունում եմ աշխատել: Ամեն օր անիծում էի այդ ինստիտուտը: 100 ռուբլի գումար էի ստանում: Բայց Սովետաշենի անտառները հասնելու համար 100 ռուբլու միայն կոշիկ էի մաշում:
Հունվար 10, 2015թ. 00:02
Օրհնեցե՛ք, որ ձեր զավակները հայրենական սուրբ կրոնը, հավատքը, սուրբ հայրերի ավանդությունն անարատ ու անեղծ պահեն, սիրե՛ն Հայաստանյայց եկեղեցին, որ ազգը սիրեն, հայրենիքը սիրեն…դաստիարակե՛ք, որ նրանք ուսում սիրեն…եթե շինական են, հող սիրեն, մաճ սիրեն, աշխատանք սիրեն, հայրենի նվիրական ու սեփական հողերից մի բուռ անգամ չզիջեն:
Հոկտեմբեր 25, 2014թ. 00:10
«Եթե կա մեկը, ում կարող ես ամեն ինչ պատմել ու ոչինչ չթաքցնել, ուրեմն երջանիկ ես»: 1929թ. հոկտեմբերի 24-ին Ստեփանավանում ծնվել է թատրոնի և կինոյի հայ անվանի դերասան, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ ՍՈՍ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ: 1954 թ. ավարտել է Երևանի գեղարվեստաթատերական ինստիտուտի դերասանական ֆակուլտետը։ 1954 -1991 թթ. եղել է Երևանի Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոնի դերասան։ 1997-2006 թթ. […]
